Akran zorbalığı, çocukların okul ortamında maruz kaldıkları fiziksel, sözel veya sosyal zarar verme davranışları olarak tanımlanır ve çocukların psikolojik ve sosyal gelişimleri üzerinde olumsuz etkiler yaratır (Espelage & Swearer, 2011). Okulda zorbalığın önlenmesinde, sadece okul yönetimi ve öğretmenlerin değil, aynı zamanda velilerin de aktif rol üstlenmesi büyük önem taşır.
Veliler, çocuklarının sosyal ilişkilerini yakından gözlemleyerek zorbalık belirtilerine erken müdahale edebilirler (Holt, Stipek, & Gornik, 2017). Bu bağlamda, çocuklarıyla açık iletişim kurmak, onlara kendilerini ifade edebilecekleri güvenli bir ortam sağlamak zorbalığın fark edilmesini kolaylaştırır. Ayrıca çocukların duygusal ihtiyaçlarına duyarlı olmak ve empati becerilerini geliştirmek, zorbalık davranışlarının önlenmesinde etkili yöntemlerdendir (Swearer & Espelage, 2012).
Veliler, okul ile iş birliği yaparak zorbalıkla mücadele programlarına katılabilir ve çocuklarının sosyal becerilerini destekleyici faaliyetlere yönlendirebilirler. Toplumsal farkındalık oluşturmak adına, zorbalığın zararları hakkında bilinçlenmek ve diğer velilerle dayanışma içinde olmak da önem taşır (Slee, 2014).
Sonuç olarak, okulda akran zorbalığının önlenmesinde velilerin bilinçli ve proaktif tutumları, çocukların sağlıklı gelişimleri için kritik bir destek sağlar. Veliler, çocuklarına model olarak karşılıklı saygı ve hoşgörü kültürünün oluşmasına katkıda bulunabilirler.
Kaynakça
Espelage, D. L., & Swearer, S. M. (2011). Bullying in North American schools (2nd ed.). Routledge.
Holt, M. K., Stipek, D., & Gornik, E. (2017). Parent involvement in bullying prevention: Supporting children’s social competencies. Journal of School Psychology, 65, 1-14. https://doi.org/10.1016/j.jsp.2017.01.004
Slee, P. (2014). Bullying and the politics of ‘zero tolerance’. Palgrave Macmillan.
Swearer, S. M., & Espelage, D. L. (2012). Understanding bullying: Educational strategies and approaches. Sage Publications.